خانه ی نصيرالدوله را ميرزا عبدالوهاب خان شيرازی در دوره ی قاجاريه،با مساحت 1700 متر مربع ساخته است.او تزئيناتی نيز چون گچبری،نقاشی ديواری،آينه كاری و … بر آن افزوده است.اين بنا،كه در محدوده ی بافت تاريخی محله ی عودلاجان در محله ی سيروس و مركز امامزاده يحيی قرار گرفته است،دارای يك شاه نشين در عمارت اصلی و دو بادگير با نمايی آجری در طرفين ساختمان است.در بالاترين قسمت نمای ورودی بام،يك عنصر تزئينی،به نام سنتوری با سيستم خرپايی اجرا شده است.در قسمت جنوبی حياط،عمارتی يك طبقه وجود داردكه با ساختمان اصلی هم دوره می باشد،اما در اواخر دوران ناصری قسمت هايی به آن اضافه شده است.كالسكه خانه ا‍ی هم در قسمت جنوب كل مجموعه قرار دارد.

تاریخچه بنا
در تنها کتیبه ی چوبی باقی مانده که به صورت گره کاری بوده تاریخ ساخت بنا ذکر شده که متعلق به اوایل دوره ی ناصری یعنی 1272 ه.ق می باشد .سبک ساختمان همان سبک خانه های ایرانی دوره ی صفوی است .
در نقشه های 1275 ه.ق و 1309 ه.ق شهر تهران این معبر که در محله ی عودلاجان واقع می شده جزو مهم ترین شهر بوده که علاوه بر اهمیت آن جهت مسکونی دارای با تجاری نیز بوده .
سال 961 ه.ق شاه طهماسب صفوی حصاری به دور روستای تهران کشید و این معبر نیز داخل حصار قرار گرفت و شکل مسیر آن تا به حال به همان صورت اولیه باقی مانده است .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…