مقدمه
با انتخاب اصفهان به پايتختي و گسترش شهر به طرف جنوب ، ميدان عظيم نقش جهان با طول تقريبي 507 و عرض 158 متر به عنوان يكي از ويژگيهاي عصر صفوي مطرح گرديد. در طراحي شهري اين ميدان به عنوان عضو اصلي گسترش شهر مورد توجه قرار مي گيرد و تا مدتها به عنوان بزرگترين و زيبا ترين ميدانهاي جهان ناميده ميشود ميدان نقش جهان به جاي ميدان كوچكي كه از دوران تيموريان باقي مانده بود احداث گرديد. به هنگامي كه دو مسجدامام و شيخ لطف الله و سر در بازار قيصريه ساخته شد، اين سه بنا با طاقهاي متحد الشكل به هم مربوط شدند و با پايان يافتن ميدان و خاتمه تزئينات كف آن شن ريزي و مسطح شد .

از اين زمان بود كه ميدان براي انجام مسابقات و بازيهاي معمول آن عصر مانند چوگان و قاپوق اندازي مورد استفاده قرار مي گرفت و سان و رژه سربازان و سپاهيان نيز در همين مكان انجام ميشد. دو ستون سنگي كه در جلو مسجد امام واقع شده و قرينه آنها نيز روبروي بازار قيصريه هستند بيانگر انجام بازي چوگان و ساير ورزشها در ميدان مي باشند. در گرداگرد كناره ميدان نهري به عرض 3 متر و عمق 2 متر جريان داشت . در طول نهر رديفي از درختان چنار بر رهگذران سايه مي افكند.

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…