ویلای شماره سی در شهرک حمیدیه در حوالی منطقه کردان کرج در زمینی به مساحت 2800 متر مربع احداث شده است. با توجه به فاصله نه چندان دوری که ویلا از تهران دارد، در خواست کارفرما این بود که، اگرچه از ویلا برای اقامت های طولانی مدت احتمالا کمتر استفاده می شود، ولی فضایی ایجاد شود برای دور هم جمع شدن های خانواده، تا هر زمان که فرصتی دست دهد و می توان از هیاهوی شهر فاصله گرفت، حتی برای زمانی کوتاه، از این فضا استفاده شود.
باتوجه به ضوابط و قوانین ساخت و ساز در این منطقه ، متراژ ساخت برای زمین مورد نظر حداکثر تا 100 متر مربع سطح اشغال ،مجاز اعلام شد و نهایتا طراحی ویلا نیز بر اساس همین محدودیت انجام گرفت. ایده اصلی طراحی ، به یکی از ریشه ای ترین کارکردهای معماری یعنی”سر پناه” و یا” shelter” اشاره دارد. در مراحل آغازین روند طراحی، با توجه به این واقعیت که متراژ کم محدودیت جدی به نظر می رسید به نوعی پروسه طراحی بیشتر مسیر خلق یک سر پناه را به خود گرفته بود که همین موضوع نیز در مراحل تکمیلی طرح راهگشا بود. با پیش بردن ایده “shelter” سقف کارکرد چند گانه ای پیدا کرده و به نوعی بخش عمده ای از پوسته ساختمان را شکل داده است.