مقدمه
توضیحات متن ارائه شده توسط معماران. مرز غیرقابل عبوری بین ساختمان های فیزیکی و فضای آزاد در یک شهر پر تراکم وجود دارد. بر اساس اصل کارآیی اول، تابع استفاده اغلب بر علاقه فضایی اولویت دارد و به نظر می رسد که این دو به همزیستی نمی رسند. همین امر در مورد ساختمان‌های مدارس نیز صدق می‌کند، جایی که استفاده اقتصادی از زمین به شدت تنظیم می‌شود و در نتیجه شباهت ساختمان‌ها به وجود می‌آید.

طراحی مدرسه ابتدایی فنگشی
پس از طرح ریزی واحدهای آموزشی اساسی و عملکردهای کمکی، فضای فعالیت های آزاد دیگر نمی تواند یک بیان کامل و مستمر را تشکیل دهد. این سایت توسط ساختمان هایی تقسیم شده است که در آن مقیاس فضای عمومی در تضاد شدید با زمین بازی متمرکز است. ساختمان ها منحصر به فرد اندکی و روایت روشنی دارند. بنابراین، قرار گرفتن در مجموعه ای از پارادایم ها آسان است. بر این اساس، مدرسه نیاز مبرمی به راهبردهای جدید برای شکل دادن به بیان و دیدگاه های جدید دارد.

چکیده:
خانه فضایی است که آدمی از دیرباز به طور روزمره از آن تاثیر گرفته و برآن تاثیر می گذارد و خانه اولین فضایی است که آدمی احساس تعلق فضایی را درآن تجربه می کند احداث یک خانه پدیده ای فرهنگی محسوب شده و شکل و سازمان فضایی آن به شدت تحت تاثیر فرهنگی است که به آن تعلق دارد از طرفی دیگر با بررسی آموزشهای دینی و اسلامی در ارتباط با ویژگیهای خانه مطلوب با مقولاتی مانند توصیه به داشتن حریم خانه، پرهیز از اشراف متقابل نور درخانه ،پرهیز از بیهودگی ایجاد آرامش ، امنیت ، سکون و … مواجه می شویم. لذا با توجه به فرهنگ غنی ایران زمین و همچنین براساس موارد مطرح شده درمسکن مطلوب دراسلام نیاز به شناخت و بیان عناصر و ویژگیهای موجود درطراحی مسکن ایرانی براساس فرهنگ ایرانی و مباحث مطرح شده دردین و شریعت احساس می شود.

از این رو در این تحقیق با هدف تبیین الگوهای طراحی مسکن با توجه به مقوله فرهنگ با درنظرداشتن مفاهیمی چون قلمرو مقیاس انسانی ، خلوت و… به نگارش درآمده است. نتایج نیز بیانگر آن است که درالگوهای طراحی معماری مسکن علاوه برجنبه سرپناه بودن خانه به عنوان نقش اصلی آن جنبه والای خانه که ایجاد محیطی مطلوب برای زندگی براساس فرهنگی ایرانی است نیز بایستی بیش ازپیش مورد توجه قرارگیرد.

طرح موضوع و مساله
يکي از معيارهاي سنجش کيفيت فضاي شهري، ميزان امنيت و پايداري فضا مي باشد.
بسياري از فضاهاي شهري درشهرهاي قديم ايران داراي کيفيات برجسته اي درزمينه ايجاد حس امنيت و پايداري فضا مي باشند، اما در حال حاضر بسياري از فضاهاي شهري ما فاقد چنين کارکردي هستند. خصوصا گروه هاي آسيب پذيري نظير کودکان، سالمندان، زنان و معلولان داراي جايگاه مناسبي در آنها نيستند. در واقع فضاهاي بي دفاع قادر به نيل به اهداف مترتب بر ماهيت خود نيستند و ممکن است ترکيبي از آسيب پذيري هاي کالبدي، اقتصادي و اجتماعي و … را به طور همزمان در خود داشته باشند. عمده راهکارهايي که در چنين فضاهايي به کار گرفته مي شود، شامل توانمندسازي و مقاوم سازي آنها مي باشند.

تعاريف مختلف از فضا
فضا در بيان‌ نخست‌، مفهوم‌ ادراك‌ آگاهانه‌ محيط‌ توسط‌ انسان‌ را در بطن‌ خود دارد كه‌ تاثير فعاليت‌هاي‌ انساني‌، آنرا از حالت‌ توده‌ (Mass)به‌فضا (Space) تبديل‌ كرده‌ است‌.
فضا مجموعه ای است از روابط میان اشیا که حتما نمی بایست محصور باشد. ” برونر“

دكتر مجتبي‌ رفيعيان‌، فضاهاي‌ شهري‌ و باز توليد فرهنگي‌ جامعه‌: با تاكيد خاص‌ بر فضاهاي‌ شهري‌تهران‌
مفهوم فضاي شهري :
بستر و ظرفي براي نيازها، فعاليت ها و رفتارهاي ساکنين، بنا بر نيازهاي فردي يا گروهي، الگوهاي رفتاري و … مي باشند.
جامعه شکوفا، توانمند و سالم نياز به فضاهايي دارد که نه فقط در جهت آسايش و رفاه افراد و گروه ها عمل نمايد بلکه رفتارهاي مطلوب را تشويق و رفتارهاي ناشايست را از خود دور کند.(پاکزاد، اصول و ضوابط طراحي فضاي شهري، 1380)
جزئي است لاينفک از ساخت (اصلي) شهر و از دو عنصر اساسي ميدان و خيابان تشکيل مي گردد. (توسلي،1379)

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

دیرینگی معماری با خاک
ریشه‌ی سنت‌های مردمی معماری با خاک به مبدا ساخت شهرهای بشری باز می‌گردد. اولین اجتماعات شهری در حدود ده هزار سال پیش در بین‌النهرین با خشت خام ساخته شد: شهر ژریشو از قدیمی‌ترین آنها به شمار می‌‌رود. دیرینگی شهر خاکی معروف بابل و برج معروفش که مرکز آن نیز محسوب می‌شد، به بیست و هفت قرن پیش می‌رسد. از آن زمان به بعد این مهارت ساخت در بیشتر شهرهای دنیا رواج یافت. از این روست که امروزه حداقل یک– سوم مردم این عصر در ساختمان‌های گلی زندگی می‌کنند. برای اینکه این سنت‌های هزار ساله به دست ما برسد تمدن‌های شهری و روستایی متعددی فنون ساخت را همانند سازی، بازسازی و اصلاح کرده‌اند. بدین صورت این فنون توانسته‌اند مزیت‌ها، قابلیت‌های بالقوه‌ی تطبیق با شرایط جغرافیایی، فرهنگی و موقعیت‌های گوناگون را به اثبات برسانند.

نمونه‌های بسیاری از معماری‌های گوناگون با خاک در تمامی قاره‌ها به چشم میخورد: یکی باقیمانده‌های باستان شناختی و تاریخی؛ دیگری شهرها و روستاهای بی‌شماری که روز به روز این میراث چند ساله‌ی سنت‌ها در آنها ابدی و ماندگار می‌شود، سنت‌هایی که در نتیجه‌ی تبادلات بین تمدن‌های مختلف بارورتر شده‌اند.
به نظر می‌رسد که وقایع اخیر، پس از بحران انرژی، ما را به ادامه چرخه‌ی حیات دوباره‌ی معماری با خاک فرا می‌خواند.

معرفی آسانسور و اجزای آن:
اجزای آسانسور کششی:
ترمز ، تابلوی کنترل آسانسور ، فلکه ی کشش ، سيستم محرکه ، گاورنر ، کفشک راهنمای کابين ، سيستم محرکه ی درکابين ، پاراشوت ، محافظ پا ، کابل متحرک ، جهت نما ، در طبقه ، شستی احضار طبقات ، ریل راهنمای وزنه ، وزنه ی تعادل ، سوئيچ های حد ، ضربه گير کابين ، فلکه ی کششی ته چاه

اجزای آسانسور:
هيدروليکی

کابين  ، یوک ، لوله واتصالات ، شير های هيدروليک ، ریل راهنمای کابين ، تانک، پمپ، موتور ، سيلندر

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

چکیده
معماري سنتي راه حل ها و شيوه هايي منطقي جهت فراهم نمودن شرايط آسايش انسان را ابداع نموده است. يكي از سمبل هاي معماري پايدار، معماري سنتي ايراني است كه به موضوع هاي اكولوژيكي و كارايي انرژي، هم به لحاظ پايين بودن قيمت اوليه و هم به لحاظ پايين بودن قيمت جاري و كاركردي بنا، پاسخگو بوده است. در بررسي بناهاي سنتي و بومي، استفاده از انرژي هاي تجديد پذير همچون جريان هوا، نور، حرارت آفتاب و … در ساخت و سازها مد نظر سازندگان بوده است، همچنين سعي شده است تا ساخت بنا كم ترين تأثير منفي را بر محيط زيست داشته باشد. مهم ترين نكته در معماري جديد استفاده بيش از حد از انرژي هاي غير قابل تجديد )فسيلي( است كه علت اصلي آن استفاده از مصالح نامناسب و حمل و نقل آنها و طراحي اشتباه بنا با استفاده از وسائل گرم كننده و خنك كننده با توجه به شرايط منطقه است. در اين مقاله سعي گرديد تا ويژگي هاي معماري ايران اسلامي در هنرستان هنر و معماري مورد بررسي قرار گيرد تا بدين طريق به ارتباط معماري گذشتگان در جهت استفاده بهينه از انرژي و پايداري محيط آن اشاره شود .
کلمات کلیدی: طراحي معماري، هنرستان، هنر و معماري، معماري ايراني اسلامي.

مقدمه
معماري در ايران از سابقه اي كهن برخوردار است و در هر زمان دست هاي توانا، ذهن خلاق و ذوق و سليقه مردم هنر دوست اين سرزمين، پديده هاي شگرفي بوجود آورده كه در بسياري از موارد، اصول آن ريشه هنر معماري جهان شده است. پاره اي از اين آثار در گوشه و كنار كشور پهناور ايران حكايت از معماري باشكوه ادوار هزارساله را در قامت هاي استوار بناها نگهداري مي كنند. در معماري سنتي ايران بناها با توجه به هويت و فرهنگ ايراني و قومي شكل گرفته اند و هيچ گاه تركيب و معماري بنا بر خلاف باورهاي فرهنگي، ديني وقومي مردم آن ناحيه نبوده است .