پيشگفتار:
مسجد حكيم اصفهان، يكي از شاهكارهاي معماري ايران در دوره اسلامي، مسجدي است چهار ايواني با آجركاري‌هاي بسيار متنوع و در حد يكي از بهترين كارهاي معماري دوره صفويه مي‌باشد. اين مسجد داراي محراب‌هاي متعدد و متنوع كه هر كدام نسبت به شبستان خود ساخته شده و ايوان‌هاي مرتفع و شبستان‌هاي تابستاني و زمستاني و طاق‌نماهاست كه با تزييناتي بسيار عالي همراه است.
اين مسجد در محله‌اي قرار گرفته (بازارچه نو انتهاي بازار رنگرزان) كه دور از ديدگاه جهانگردان و مشتاقان هنر است و سياحاني كه از گوشه و كنار جهان به اين شهر زيبا سفر مي‌كنند و مشتاق ديدن آثار باستاني اصفهان هستند به ديدن اين مسجد نايل نمي‌شوند. بايد گفت اين بيشتر بدين جهت است كه راه ماشين رو ندارد و فاصله اين مسجد نسبت به خيابان‌هاي اطراف آن زياد است و راهنمايان جهانگردان را نسبت به اين امر بي‌توجه كرده است و از به نمايش گذاردن اين مسجد صرفنظر مي‌كنند.

يك بررسي كوتاه، نشانگر آن است كه افرادي كه در كارهاي خير قدم مي‌گذاشتند، با نيتي پاك و خالي از هرگونه خللي كه در آنها بود و نيز با پايبند بودن به معتقدات مذهبي كه به آنها اجازه ذره‌اي كج‌روي را نمي‌داد، به كارهاي هنري مي‌پرداختند.
با توجه باينكه سال‌ها از بناي موردنظر مي‌گذرد و هر كدام از اين بناها به نوبه خود قابل يك بررسي و تعميق است، كه در اين جا نمي‌توان نام يك يك آنها را ذكر كرد، فقط و فقط مي‌توان از ذوق دروني هنرمندان ياد كرد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…