مقدمه
پیش از اسلام – پارسی – پارتی

استفاده از حیاط مرکزی در بین النهرین به زمان اوروک (2500– 3000 ق.م) بر می گردد. که به عنوان یک فرم کلی در احداث بناها به کار می رفته است. حیاط مرکزی که قبل از اسلام به دلایل گوناگون مورد استفاده بوده در فرهنگ اسلام به عنوان بیانی از احساس مسلمین نسبت به فضا معنا یافته و چه از نظر کاربردی و چه از دید سمبلیک به اوج خود می رسد.

سنت پیشینه
حیاط فضایی در معماری است که دو کاربرد زیر را دارد:
حیاط در معماری
آن قسمت از عرصه که در اشتغال ساختمان نباشد و معمولاً محصور، گلکاری و درختکاری می‌شود.
حیاط در بناهای قدیمی مرکز و قلب ساختمان بوده است. حیاط مرکزی همراه با ایوان در هر سمت، ویژگیی بود که از گذشته‌های دور در معماری ایرانی به چشم می‌آمد. همچنین حیاط محلی برای تجمع و معمولاً چهار گوش بوده. ابعاد حیات را تعداد و عملکرد فضاهای اطراف آن تعیین می‌کنند. هر حیاط معمولاً یک حوض و چند باغچه دارد که بسته به شرایط مختلف محلی نظیر آب و هوا و عوامل فرهنگی اشکال متفاوتی می‌یابد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…..

برای دانلود ، مشاهده برخی اسلایدها و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…..

هنر کاشی کاري در ایران قدمتی چندین هزار سال دارد. اگر آجر هاي لعاب دار دوران باستان را نخستین کاشی هاي ایرانی بدانیم قدمت هنر کاشی کاري درایران به اواخرهزاره ي چهارم ق. م می رسد.
در چند هزار سال پیش براي تزئین بناها در روم قدیم و یونان باستان استفاده از نوعی کاشی به نام موزاییک متداول بوده است. سرامیک کاريقرار دادن موزاییک هاي کوچک (قطعات سفالی، کاشی و …) به رنگ هاي مختلف در جوار یکدیگر و شکل دادن به آنها می باشد که در نتیجه آن نقشی به وجود می آید

تاریخچه کاشی در ايران :
صنعت كاشي سازي در ايران سابقه طولا ني دارد، حتي در دوران قبل از اسلا م و حتي قبل از ميلا د نيز در ايران رواج داشته، به طوري كه نمونه هايي از صنعت كاشي كاري ايران در شوش كه مربوط به كاخ هخامنشيان است پيدا شده كه قدمت آن مربوط به ۴۰۰ سال قبل از ميلا د است كه به وسيله باستان شناسان فرانسوي به فرانسه برده شد و اكنون در موزه هاي فرانسه موجود است. صنعت كاشي سازي بعد از اسلا م نيز در ايران رواج داشت و كم و بيش راه ترقي خود را طي مي كرد و در دوران صفويه اين هنر به اوج ترقي خود رسيد به طوري كه هنوز هم كاشي كاري هايي كه در زمان شاه عباس در اصفهان انجام شده از لحاظ زيبايي و ثبات رنگ بي نظير است.

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه:
تفکر و حکمت جوهر هنر دینی است. تفکری که راهبر سیر بشر از ظاهر به سوی باطن و از باطل به سوی حق باشد.با حیات مجدد تفکر و حکمت، هنر اسلامی نیز احیا خواهد شد هنرمند در سایه چنین تفکری می تواند به ذات هنر تقرب یابد، هم به صورت بپردازد و هم از دیدار اشیا چنان که هستند بهره مند شود.هنرمند در این فضای مقدس هم عابد هست و هم زائر.
هنرمند مومن با خیالاتی که مظهر قهر الهی هستند سروکار ندارد، اثری که این هنرمند خلق میکند تنها وجود متعالی و برتر اسماء الله الحسنی است که در هنر او به ظهور میرسد.

و در معماری نه بعنوان تنها جزئی از هنر بلکه مهمترین هنری که با تمام و کمال زندگی بشریت تلفیق شده است به جستجوی آن تفکر و حکمت ناب اسلامی که جوهر و ریشه ی
اصلی هنرمند میشود می پردازیم تا بیابیم تمایزاتی که هنر اسلامی را ورای دیگر هنرهای دینی قرار می دهد.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید…