چكيده :

ايده آل هر جامعه انساني تربيت و شكوفا كردن نيروها و استعدادهاي نسل جوان آن مي باشد كه در اين راستا خانواده ها اولين نقش را دارند . زيرا كودك در خانواده چشم مي گشايد و تا 7 سالگي كه آماده تحيل مي گردد فقط در فضاي تربيتي خانواده قرار دارد . ولي فضاي خالي بين مدرسه و خانه را هيچ نهادي به طور مشخص به عهده نگرفته است . اين فضاي خالي شامل اوقات فراغت بچه و به خصوص فصل تعطيلي مدارس كه تقريباً طولاني است مي شود . علاوه بر اين بيشتر وقت كودكان در مدارس به تعليم علوم مختلف مي گذرد و پرورش و تربيت استعدادها و خلاقيت ها تقريباً در سيستم آموزشي ما وجود ندارد پس سازمان يا نهادي مي باشد كه سيستم برنامه ريزي آن بر اساس يا پايه پرورش افكار و خلاقيتهاي كودكان باشد . زيرا در غير اين صورت سهل ترين نتيجه آن بيكار ماندن قواي فكري و رواني كودكان است . در واقع هدف هاي اصلي مراكز فرهنگي تربيتي كودكان پر كردن اوقات فراغت آنها به بهترين صورت و پرورش فعاليتها و استعدادهاي آنان است . اوقات فراغت پر ارزشترين موقعيت براي انديشه و تفكر مي باشد .