مقدمه:
توجه به اهمیت کودکان و نقش آنها در جامعه و همچنین توجه به خواسته ها و نیازهای آنها به معنای توجه به آینده آنهاست.ولی متاسفانه در کشوری که ما در آن زندگی می کنیم براحتی از کنار این قشر مهم گذشته و نسبت به آینده چندان توجهی نداریم. کودکان شالوده و زیر بنای هر جامعه ای را می سازند.حال اگر این پی درست بنا نشود چه انتظاری از فردا خواهیم داشت؟
به طور کلی دلایل اصلی من در گرایش به سمت این موضوع در توجه به موارد زیر خلاصه می شود:
1-عدم نگرش علمی و جامع به مسائل مربوط به کودکان در کشور 2-بی توجهی به این اصل مهم که کودکان سازندگان فردای کشور هستند. 3-فقدان اماکن و فضاهای متناسب با رشد و پرورش کودکان

در کشور ما مطالعه و تحقیق در این موارد کمتر به معماران سپرده شده است. در اینجا منظور از فضای کودکان را را تنها چهاردیواری می دانند که رفع حوائج اولیه کودکان در آن صورت گیرد.
یعنی در آن بخورند، بخوابند و اندکی آموزش ببینند.
توجه به روحیات و خواسته های کودکان این مطلب را برای ما روشن می سازد که کودک هر چه آزادتر و در محیطی بهتر پرورش یابد آینده ای بهتر در انتظار او خواهد بود. همانطور که می بینید در اکثر نقاط کشور فضایی که به کودکان اختصاص یافته است خانه هایی بوده اند که حتی برای زندگی معمولی هم مناسب نیستند و تنها با رنگ آمیزی دیوارهای آنها آنجا را به فضایی برای کودکان تبدیلکرده اند. انتخاب نام خانه کودک به این علت است که نمی خواهم موضوع مورد بحث با مهدکودکهای موجود اشتباه گرفته شود چون هدف ایجاد فضایی جهت نگهداری و آموزشی کودکان نیست بلکه خلق محیطی است کاملا طراحی شده و مطابق با نیازهای کودکان باشد.

برای توضیحات بیشتر و مشاهده فهرست مطالب و خرید رساله به ادامه مطلب مراجعه نمائید…