مسجد آقامیر :
تهران – ناصر خسرو – خیابان ناظم اطباء – کوچه حشمتی
یک مسجد محلی متعلق به دوره ی قاجاریه است که ویژگی های این دوره را نیز دارا می باشد، تاریخ ساخت آن براساس وقف نامه یافت شده از مسجد بین سال های ۱۲۸۰ تا ۱۲۸۷ قمری می باشد که در تاریخ ۱۲۸۷ این مسجد وقف گردیده است.

شناخت وضع موجود مسجد آقامیر
مسجد هم اکنون دارای سردر نمی باشد که احتمالا در بازسازی های قبلی مسجد ، سر در قبلی را تغییر داده اند. و همچنین این مسجد یک طبقه بوده و بعدها یک اتاقک بر روی بام آن اضافه گردیده است .که کاربری آبدارخانه ی مسجد را در زمانی که مسجد مورد استفاده بوده داشته است.
ورودی مسجد که آن هم ، از الحاقات سال های بعد به مسجد است دارای فرم خاصی نمی باشد ،دارای فرم چهارگوش است که ورودی پلکان بام مسجد نیز در این قسمت قرار دارد .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مسجد کبود تبریز
این بنا در مرکز شهر تبریز واقع است ویکی از شاهکارهای معماری دوره اسلامی به سبک آذری بشمار می رود.
این مسجد در زبان محلی ، گوی مچید(مسجد کبود) ودر منابع گاه مسجد جهان شاه نامیده می شود؛ اما در گذشته به مسجد و عمارت مظفریه معروف بوده است .
بانی بنا، میرزا جهان شاه بن قرایوسف ترکمن-و به روایات دیگر همسر وی: جهان بیگم خاتون یا دخترش صالحه خاتون-سومین پادشاه از سلاطین طایفه قراقویونلواست که در سال ۸۳۹ه-ق در آذربایجان و نواحی شمال غرب ایران حکومت می کرده است و بر طبق بقایای کتیبه موجود، این بنا را در سال ۸۷۰ه- ق به پایان رسانده است،که طراح بنا« میر نعمت الله بن البواب»:نبیره میر عبدالوهاب تبریزی بوده است.

بنایی عالی است که با کاشی های زیبا آراسته شده.
گنبدهای بلندی دارد … جامع دل انگیزی است که هر کس داخل آن شود، دلش اجازه بیرون شدن را نمی دهد؛ لیکن شعیان غالباً از رفتن بدان مسجد خوداری می کنند. این بنا با کاشی های زیبائی آراسته شده…
تاورنیه – سیاح فرانسوی که یک سال بعد از کاتب چلبی از تبریز دیدن کرده، در خصوص این مسجد می نویسد: در اطراف میدان بزرگ تبریز و مجاورت آن، بقیه آثار و بناهای عالی دیده می شود و چهار- پنج مسجد را که در عظمت بنا بی نظیر هستند، به خرابی واگذارده اند .

شناخت بنا
سرای حسِین خانی
اين سرا در بخش مياني بازار و ضلع غربي خيابان اكباتان و محصور بين راسته هاي حلبي سازها، كفش دوز خانه و صحاف خانه است. سراداري لبه ورودي است.و یک ورودی در غرب آن و یک ورودی در شمال آن قرار دارد
.که در حال حاضر از ورودی غربی استفاده می شود. داراي: ۱۶ حجره و حیاط و بالاخانه می باشد که در چهار طرف حیاط قرار دارند .است. كاربري قديم، انبار و تجارتخانه بوده و كاربري فعلی آن انبار مترکه و فروش روغن در یک حجره فعال می باشد .
از نظر وضعيت نيارشي فقط در ورودی اصلی ، مرمت شده است. زمان ساخت آن در دورة فتحعلی شاه قاجار و داراي ارزش معماري و شهري است. یک طبقه به اضافه بالاخانه است .

چگونگي ساخت
کاروان سرای حسین خانی بوسيله حكومت به شكل دستوري و يكپارچه است و با بازار و بدون محدوديت از نظر زمين و دسترسي ساخته شده اند. از يك سو به بافت دوخته شده اند و از سوي ديگر محدوديتي در ورودي نداشته اند.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

ارسال شده از آرشیو نقشه های سایت

پيشينه تاريخي قلعه سازي در ايران :
قلعه ها را از نظر محل استقرار مي توان به دو دسته عمده تقسيم مي كرد :
الف- قلعه هاي كوهستاني
ب- قلعه هاي دشتي يا جلگه اي
در اينجا به بررسي قلعه هاي كوهستاني مي پردازيم :
انسان در طول زندگي خويش بر كره زمين ، از هر مامني برعنوان آشيانه استفاده كرده است . در گستره اين سرزمين پهناور ، رشته كوههاي بلند و سربه فلك كشيده ديده مي شود كه گويي باد و ابر و رود و دشتهاي سر سبز را به دامن گرفته و بر رخدادهاي طبيعت سركش نظاره مي كند . بر شانه اين كوههاي بلند ، دست انسان آشيانه هايي بنا كرده است كه (( قلعه هاي كوهستاني )) نام گرفته و نمونه هايي چند از آن ، در لابلاي صخره ها ، كوهها و دره ها به يادگار مانده است . از ديرينه ترين ايام آنان كه بر دامان سبز طبيعت ، سايه امني نمي يافتند ، به آغوش خلوت و امن كوه پناه برده و بر فراز صخره هاي آن مامني مي ساختند كه استواري اين طبيعت سرسخت را دوچندان مي كرد تا دشمن مهاجم بر آن دست نيابد و پاي غير به آن نرسد ، چرا كه جان ، مال ، ايمان و اعتقاد خويش را در آن پاس مي داشتند و به همين منظور به ديوار و برج و در و دروازه اس مي آراستند.
هرچه توشه عزيزتر دست تجاوز درازتر و هرچه دست تجاوز درازتر قامت قلعه استوارتر.

مرز سياسي شهرستان خمين
اين شهرستان از طرف شمال به اراك و شازند ، از مشرق به محلات از جنوب به گلپايگان و از مغرب به اليگودرز محدود است . مركز آن شهر خمين و وسعت آن ۲۲۵۰ كيلومتر مربع و ارتفاع از دريا ۱۸۱۵ مي باشد . اين شهرستان در محل اتصال به استان مركزي ، لرستان و اصفهان قرار دارد .

امیدوارم از این پروژه ارسال شده راضی باشید.

از همینجا از شما عزیزان درخواست دارم هر اطلاعاتی که در ارتباط با رشته معماری و عمران در اختیار دارید برایم ارسال کنید تا با نام خودتان در سایت انتشار بدم و بقیه دوستان هم استفاده کنند.

برای دانلود به ادامه مطلب بروید…

خانه ی نصيرالدوله را ميرزا عبدالوهاب خان شيرازی در دوره ی قاجاريه،با مساحت ۱۷۰۰ متر مربع ساخته است.او تزئيناتی نيز چون گچبری،نقاشی ديواری،آينه كاری و … بر آن افزوده است.اين بنا،كه در محدوده ی بافت تاريخی محله ی عودلاجان در محله ی سيروس و مركز امامزاده يحيی قرار گرفته است،دارای يك شاه نشين در عمارت اصلی و دو بادگير با نمايی آجری در طرفين ساختمان است.در بالاترين قسمت نمای ورودی بام،يك عنصر تزئينی،به نام سنتوری با سيستم خرپايی اجرا شده است.در قسمت جنوبی حياط،عمارتی يك طبقه وجود داردكه با ساختمان اصلی هم دوره می باشد،اما در اواخر دوران ناصری قسمت هايی به آن اضافه شده است.كالسكه خانه ا‍ی هم در قسمت جنوب كل مجموعه قرار دارد.

تاریخچه بنا
در تنها کتیبه ی چوبی باقی مانده که به صورت گره کاری بوده تاریخ ساخت بنا ذکر شده که متعلق به اوایل دوره ی ناصری یعنی ۱۲۷۲ ه.ق می باشد .سبک ساختمان همان سبک خانه های ایرانی دوره ی صفوی است .
در نقشه های ۱۲۷۵ ه.ق و ۱۳۰۹ ه.ق شهر تهران این معبر که در محله ی عودلاجان واقع می شده جزو مهم ترین شهر بوده که علاوه بر اهمیت آن جهت مسکونی دارای با تجاری نیز بوده .
سال ۹۶۱ ه.ق شاه طهماسب صفوی حصاری به دور روستای تهران کشید و این معبر نیز داخل حصار قرار گرفت و شکل مسیر آن تا به حال به همان صورت اولیه باقی مانده است .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مسجد شاهزاده
اين مسجد در محله تيمچه شهر كرمانشاه نرسيده به ميدان جوانشير واقع شده و به دوره قاجاريه مربوط است كه در حدود سال ۱۲۳۷ هجري قمري توسط محمدعلي‌ميرزاي‌دولتشاد بنا شده است. صحن مسجد، مستطيل شكل و مفروش به سنگ تيشه‌اي و نوساز است كه در ضلع شمالي آن، حسينيه‌اي نوساز و در اضلاع غربي و شرقي آن، كلاس‌ها و كانون‌هاي فرهنگي قرار دارد. از ويژگي‌هاي اين بنا، آب انباري است كه در ميانه صحن ساخته شده و ورودي آن از داخل كوچه مجاور تعبيه شده است.

این اب انبار تا حدود ۴۰ ساله پیش و حتی بعد از ان هم مورد استفاده قرار میگرفت اما امروزه هیچ کاربری ندارد.
سازمان میراث فرهنگی کرمانشاه سال گذشته بحث مرمت تکمیلی انرا انجام داده که با توجه به بحث احیا توسط این سازمان در اینده به نمایشگاه اثار باستانی و فرهنگی تبدیل می شود.