الگوبرداري سازه اي از طبيعت
مقدمه :
از ابتداي تمدن بشري ،دنياي پر جاذبه طبيعي منبعي بسيار غني براي طراحان و مهندسان بوده است.صداي حرکت آب در رودخانه، رنگ هاي خيره کننده رنگين کمان، ساختار هوشمند کندوي عسل، تنها تعداد اندکي از عجايب طبيعي اند که باعث الهام بخشي و نوآوري در آثار دست ساخت انسان شده اند.اغلب اوقات بدون جستجو براي معناي عميقتر و بدون سوال از فرم هاي طبيعي،رنگ ها و فرم هايي را که مارا احاطع کرده اند، تقليد مي کنيم.

سازه هاي طبيعي :
شايد اجداد ما بدون درك واقعي فرم‌هاي طبيعي، از يكي از بهترين معلمان يعني طبيعت، استفاده از فرم‌هاي سازه‌اي موجود در آن را مي‌آموختند.
در طبيعت هر چيزي كه به اندازه كافي قديمي است محكوم به نابودي است.
يك فرم قوي‌تر و پايدارتر ممكن است مقاومت بيشتري را براي موجود زنده فراهم كند. ولي در عين حال نياز به مواد خام بيشتري داشته باشد.