شهر چيست؟
بسيار مشکل است که تعريف جامع از شهر پيدا کنيم. به هر صورت همگان معتقد هستند که شهر را نمى‌توان در مجموع ساختمان‌ها و تأسيسات آن خلاصه کرد، بلکه آنچه مهم است تجمع دائمى انبوه عظيمى از انسان‌ها در فضاى معينى است که به‌صورت يک مرکز زندگى اجتماعى بسيار پيچيده درآمده است.
مفهوم دهكده شهري در واقع در رد شهرسازي تك بعدي مدرنيستي (نوآورانه) به وجود آمد.
از آنجا كه در شهر سازي نوآورانه فضاهاي كار و تفريح و سكونت از يكديگر تفكيك شده اند، محيطي سرد و بي روح بر اين فضاها حاكم بوده و استفاده بيش از حد از اتومبيل نيز روابط انساني را كاهش داده و آلودگي هاي زيست محيطي را نيز سبب مي شود و در نتيجه منجر به كاهش پايداري در سكونتگاهها مي گردد .

در حالي كه وليعهد انگلستان، دهكده شهري را به عنوان مكاني داراي مقياس انساني، صميميت، هويت و سرزندگي توصيف مينمايد در اين راستا وي، گروهي از معماران، طراحان و برنامه ريزان را گردهم آورده و گروهي تحت عنوان گروه دهكده شهري شكل مي گيرد .
هد ف اين گروه از مطالعاتشان به دست آوردن اصول حاكم بر محيط هاي انساني و ارائه پيشنهادها و راهكارهايي براي چگونگي به كارگيري اين اصول در توسعه هاي جديد بود.
برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه
خانه، مبدأ و مقصد زندگی روزمره انسان است. انسان ها برای کار و فعالیت اجتماعی از آن خارج می شوند و پس از انجام آن و کسب تجربه به خانه باز می گردند. خانه مکانی است که ما پس از تجربه ابعاد مختلف جهان پیرامون، به آن باز می گردیم. خانه برای انسان از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید (نوربرگ شولتز، 1381). بنابراین خانه باید بتواند در فضای درونی و جلوه بیرونی خود توقع “مرکز دنیای فردی بودن” را برآورده سازد. امروزه به علت جبر زندگی و یا تک بعدی نگری و توجه به اقتصاد، بسیاری از ارزش های انسانی، اجتماعی، بومی و فرهنگی نادیده گرفته می شود.

«خانه آدمی در بلوک های مسکونی در پشت چند پنجره یکنواخت و هم شکل با دیگران قرار دارد که نه فقط برای میهمان، بلکه برای افراد خانواده نیز تشخیص آن از بیرون مشکل است» (پاکزاد، 1386: 235-225). در اثر چنین برنامه ریزی و طراحی، این گونه انبوه سازی های کلیشه ای، انسان ها به صورت توده در کنار هم قرار می گیرند و به جای این که گروه های اجتماعی مثبت گرا و هدفمندی تشکیل گردد، انبوهی از نفرها تشکیل می شود که کنار هم قرار گرفتن آن ها فقط ازدحام، شلوغی و هرج و مرج را در پی دارد. در چنین شرایطی، افراد خانواده برای تأمین حداقل امنیت و آرامش از جمع فرار کرده، به کنج خانه پناه می برند. غربت و محرومیت اجتماعی از این جا آغاز می گردد و در این میان کودکان بیش از همه صدمه می بینند.
«تنها فضایی که در اختیار کودک قرار می گیرد تا بتواند بازی کند، یا بتواند اندکی خاموش بنشیند و به مطالعه بپردازد، تخت خواب است. تمام هنجارهای معمول در خانه سازی، فقط فضایی محدود در اختیار کودک می گذارد و او را مجبور می کند که دایم در گفت و گوی بزرگتران و در تعاملات ناخوشایند با والدین باشد که غیر قابل قبول است» (راجرز، 1383 : 41-32). تبعات چنین شرایطی صدمه به بنیان و سلامت خانواده، افراد و جامعه است؛ به طوری که حتی روابط داخلی خانواده تحت تأثیر کالبد نامناسب خانه ضعیف گردیده، بی حرمتی ها در داخل خانه نهادینه می شود. با تضعیف اعتبار خانواده، اعتیاد و سایر ناهنجاری های اجتماعی فرصت بروز و نفوذ به اعماق جامعه پیدا می کنند.
با توجه به نابسامانی های فوق، پی جویی اصول پایداری مجتمع های مسکونی برای نیل به توسعه پایدار در این رساله از اهمیت خاصی برخوردار است.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه:
بناهای تاریخی هرکشوربخشی ازشناسنامه فرهنگ وکارنامه مردمی است که درآن زندگی می کرده اندهرچندبرگهای زرین این دفتر پرارج پراکنده است اماازهمین پراکنده ها چیزهایی می توان گردآورد که درهیچ دیوان پرداخته نشده است.
درایران ماپایگاه هنرومعماری وشهرسازی ،درست پس از سخن دری جای دارد.بااینکه صدها دفتروجنگ شعر ونثرفارسی پرداخته اندازهنرشایسته معماری چنانکه بایدشاید یاد شده واگرچندتن چون این خدادادوناصرخسرو علوی جزییات یک اثرمعماری راموبه مو تعریف کردندوتصویرواقعی آن رادربرابرچشم ماگذاشتند.

اگرچه ایران دوستان وجهانگردان بیگانه نیزسعی داشته که تاحدزیادی این نقص راجبران کنندامایاچنان دربرابرزیبایی فریبنده ودرخشش چهره این آثارمحوتماشا شده اند که نتوانسته اندبه جزئیات ونکات دقیق فنی آنرابخصوص منطق ریاضی وفن وساختمان دریابند.

باوجوداین خوشبختانه وجودتعدادزیادی آثارمعماری پراکنده درگوشه وکنار ایران که ازکهن ترین روزگارتابه امروز توسط معماران به کارگرفته شده ورازهایی راکه سینه به سینه ازپدربه پسررسیده امکان بررسی هنر والای معماری ایران راهمیشه فراهم می کند.به جرات می توان گفت که یکی ازشاهکارهای معماری ایران که تاکنون موردنقدوبررسی نگردیده بنای تاریخی رختشویخانه است .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

والتر گروپیوس معمار برجسته آلمانی و بنیان‌گذار مدرسهٔ مشهور باهاوس بود.
گروپیوس پس از تحصیل در مونیخ (۱۹۰۳-۱۹۰۴) و برلین (۱۹۰۵-۱۹۰۷) به دفتر پِتِر بِه‌ رِنس پیوست و نزد او به اهمیت و شکوه پیشرفت صنعتی به عنوان نمودی از ظهور یک فرهنگ تازه پی برد.
از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۵ با آدولف مایِر همکار بود. حاصل فعالیت وی در این سالها کارخانه فاگوس بود که از شاخصترین نمادهای جنبش مدرن به شمار می‌آید.

در ۱۹۱۹ باوهاوس را در وایمار تأسیس کرد که والاترین دستاورد فعالیتهای آموزشی او به منظور تلفیق خلاقیت هنری با مقتضیات تولید صنعتی بود. تغییر مکان مدرسه به دِسائو در ۱۹۲۵ آغاز عصر فناوری در معماری مدرن بود که از معماران معاصر هلند تأثیر می‌پذیرفت و به آفرینش چندین اثر دارای اهمیت بین‌المللی انجامید.

مقدمه
نیاز گسترده و روز افزون جامعه به ساختمان و مسکن وضرورت استفاده از روش ها و مصالح جدید به منظور افزایش سرعت ساخت، سبک سازی، افزایش عمر مفید ونیز مقاوم نمودن ساختمان در برابر زلزله را بیش از پیش مطرح کرده است .

حل مشکلاتی نظیر زمان طولانی اجرا عمر مفید، کم ویا هزینه زیاد اجرای ساختمان ها نیاز مند ارائه راهکار هائی به منظور استفاده عملی از روش های نوین ومصالح ساختمانی جدید جهت کاهش وزن و کاهش زمان ساخت , دوام بیشتر ونهایتا کاهش هزینه اجراست.