مقدمه
یکی از مهمترین عوامل در راحتی مناسب برای زندگی و کار انسان ایجاد حرارت لازم ومطبوع در زمستان وبرودت وتهویه لازم در تابستان است.
موقعیت یک ساختمان باید طوری باشد که از نور خورشید نهایت استفاده شود. جهت شمالی از جنوبی خنک تر است زیرا سایه براین جهت افکنده می شود ولی جهت جنوبی به طور دایم در معرض تابش نور خورشید قرار دارد به جهت اختلاف زاویه تابش خورشید در تابستان وزمستان در طرح ساختمان پیش آمدگی بام باید طوری طرح گردد که در تابستان ایجاد سایه نموده و در زمستان اجازه ورود نور به داخل خانه را بدهد.

استفاده از عوامل طبیعی برای ایجاد محیط مناسب وهوای مطبوع در ساختمان همیشه بهترین راه بوده وهست واز این رو بشر از دیرباز همیشه به فکر تغییر درجه حرارت محیط و مطبوع نمودن آن بوده است چنانچه حفر سردآبها و استفاده ازحوضخانه ها ساختن بادگیرها و زیر زمین های خنک در مناطق گرم موید این نظریه است و نیز استفاده از عایق، تهویه، پیش آمدگی بام، درزگیری وقرار دادن صحیح موقعیت ساختمان نسبت به خورشید کمک موثری به گرم کردن و یا خنک کردن ساختمان می باشد.

هنر کاشی کاري در ایران قدمتی چندین هزار سال دارد. اگر آجر هاي لعاب دار دوران باستان را نخستین کاشی هاي ایرانی بدانیم قدمت هنر کاشی کاري درایران به اواخرهزاره ي چهارم ق. م می رسد.
در چند هزار سال پیش براي تزئین بناها در روم قدیم و یونان باستان استفاده از نوعی کاشی به نام موزاییک متداول بوده است. سرامیک کاريقرار دادن موزاییک هاي کوچک (قطعات سفالی، کاشی و …) به رنگ هاي مختلف در جوار یکدیگر و شکل دادن به آنها می باشد که در نتیجه آن نقشی به وجود می آید

تاریخچه کاشی در ايران :
صنعت كاشي سازي در ايران سابقه طولا ني دارد، حتي در دوران قبل از اسلا م و حتي قبل از ميلا د نيز در ايران رواج داشته، به طوري كه نمونه هايي از صنعت كاشي كاري ايران در شوش كه مربوط به كاخ هخامنشيان است پيدا شده كه قدمت آن مربوط به ۴۰۰ سال قبل از ميلا د است كه به وسيله باستان شناسان فرانسوي به فرانسه برده شد و اكنون در موزه هاي فرانسه موجود است. صنعت كاشي سازي بعد از اسلا م نيز در ايران رواج داشت و كم و بيش راه ترقي خود را طي مي كرد و در دوران صفويه اين هنر به اوج ترقي خود رسيد به طوري كه هنوز هم كاشي كاري هايي كه در زمان شاه عباس در اصفهان انجام شده از لحاظ زيبايي و ثبات رنگ بي نظير است.

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه
خانه، مبدأ و مقصد زندگی روزمره انسان است. انسان ها برای کار و فعالیت اجتماعی از آن خارج می شوند و پس از انجام آن و کسب تجربه به خانه باز می گردند. خانه مکانی است که ما پس از تجربه ابعاد مختلف جهان پیرامون، به آن باز می گردیم. خانه برای انسان از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان آن را مرکز دنیای فرد نامید (نوربرگ شولتز، 1381). بنابراین خانه باید بتواند در فضای درونی و جلوه بیرونی خود توقع “مرکز دنیای فردی بودن” را برآورده سازد. امروزه به علت جبر زندگی و یا تک بعدی نگری و توجه به اقتصاد، بسیاری از ارزش های انسانی، اجتماعی، بومی و فرهنگی نادیده گرفته می شود.

«خانه آدمی در بلوک های مسکونی در پشت چند پنجره یکنواخت و هم شکل با دیگران قرار دارد که نه فقط برای میهمان، بلکه برای افراد خانواده نیز تشخیص آن از بیرون مشکل است» (پاکزاد، 1386: 235-225). در اثر چنین برنامه ریزی و طراحی، این گونه انبوه سازی های کلیشه ای، انسان ها به صورت توده در کنار هم قرار می گیرند و به جای این که گروه های اجتماعی مثبت گرا و هدفمندی تشکیل گردد، انبوهی از نفرها تشکیل می شود که کنار هم قرار گرفتن آن ها فقط ازدحام، شلوغی و هرج و مرج را در پی دارد. در چنین شرایطی، افراد خانواده برای تأمین حداقل امنیت و آرامش از جمع فرار کرده، به کنج خانه پناه می برند. غربت و محرومیت اجتماعی از این جا آغاز می گردد و در این میان کودکان بیش از همه صدمه می بینند.
«تنها فضایی که در اختیار کودک قرار می گیرد تا بتواند بازی کند، یا بتواند اندکی خاموش بنشیند و به مطالعه بپردازد، تخت خواب است. تمام هنجارهای معمول در خانه سازی، فقط فضایی محدود در اختیار کودک می گذارد و او را مجبور می کند که دایم در گفت و گوی بزرگتران و در تعاملات ناخوشایند با والدین باشد که غیر قابل قبول است» (راجرز، 1383 : 41-32). تبعات چنین شرایطی صدمه به بنیان و سلامت خانواده، افراد و جامعه است؛ به طوری که حتی روابط داخلی خانواده تحت تأثیر کالبد نامناسب خانه ضعیف گردیده، بی حرمتی ها در داخل خانه نهادینه می شود. با تضعیف اعتبار خانواده، اعتیاد و سایر ناهنجاری های اجتماعی فرصت بروز و نفوذ به اعماق جامعه پیدا می کنند.
با توجه به نابسامانی های فوق، پی جویی اصول پایداری مجتمع های مسکونی برای نیل به توسعه پایدار در این رساله از اهمیت خاصی برخوردار است.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مسجد آقامیر :
تهران – ناصر خسرو – خیابان ناظم اطباء – کوچه حشمتی
یک مسجد محلی متعلق به دوره ی قاجاریه است که ویژگی های این دوره را نیز دارا می باشد، تاریخ ساخت آن براساس وقف نامه یافت شده از مسجد بین سال های 1280 تا 1287 قمری می باشد که در تاریخ 1287 این مسجد وقف گردیده است.

شناخت وضع موجود مسجد آقامیر
مسجد هم اکنون دارای سردر نمی باشد که احتمالا در بازسازی های قبلی مسجد ، سر در قبلی را تغییر داده اند. و همچنین این مسجد یک طبقه بوده و بعدها یک اتاقک بر روی بام آن اضافه گردیده است .که کاربری آبدارخانه ی مسجد را در زمانی که مسجد مورد استفاده بوده داشته است.
ورودی مسجد که آن هم ، از الحاقات سال های بعد به مسجد است دارای فرم خاصی نمی باشد ،دارای فرم چهارگوش است که ورودی پلکان بام مسجد نیز در این قسمت قرار دارد .

برای توضیحات بیشتر و دریافت فایل به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

تعاريف:
1- كارگاه ساختماني: محلي است كه يك يا تعدادي از عمليات ساختماني در آن انجام مي شود.
2- محل كار: محلي است در محدوده كارگاه ساختماني كه در اختيار كارفرما باشد و كارگران به درخواست كارفرماي خود در آنجا مشغول به كار باشند.
3- وسايل و تجهيزات: عبارت است از ماشين آلات، داربست، نردبان، جان پناه، سكو، راهرو و هرگونه تسهيلات مشابه و بطور كلي وسايل حفاظتي و حمايتي كه در كارگاه ساختماني به كار گرفته شده اند.
4- صاحب كار: صاحب كار فردي است حقيقي ياحقوقي كه مالك يا قائم مقام

مالك كارگاه ساختمان بوده و انجام عمليات ساختماني و مسئوليت ايمني آن را طبق قرارداد كتبي به پيمانكار يا فرد خويش فرما واگذار نمايد.
5- مهندس ناظر: فردي است حقيقي يا حقوقي كه برطبق قانون نظام مهندسي و كنترل ساختمان، داراي پروانه اشتغال به كار مهندسي از وزارت مسكن و شهرسازي است و در حدود صلاحيت خود مسئوليت نظارت بر همه يا قسمتي از عمليات ساختماني را دارد.
6- پيمانكار: فردي است حقيقي يا حقوقي كه عمليات ساختماني را طبق قرارداد كتبي كه ميان او و صاحب كار يا پيمانكار ديگر منعقد شده عهده دار مي شود.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

مقدمه :
اولين باري كه انسان از نعمت سر پناه بر خوردار گشت فرو رفتن خشكي در آب و پناهنده شدن انسان و حيوان به غارها و ار تفاعات بوده است با پيدايش فصل خشكي انسان مجدداً رو به خشكي آورد كه در اين تاريخ يعني تقريباً هزار سال قبل از ميلاد مسيح اولين خانه هاي مسكوني در ايران مشاهده شد كه از شاخه برگ در ختان بوجود مي آمد پس از مدتي سر پنا ههااز خشت هاي گلي و پوشش شاخ و بر گ در ختان ساخته مي شد حدود 3000 سال قبل از ميلا د با مهاجرت آريائيها به ايران مسكن به صورت خشت و يا آجربا پوشش سفالي بود يا تسلط هخامنشيان در شهرهاي يوناني معماري سنگي جاي خود را باز كرد در قرن هفدهم ساختمان هاي موزه با استفاده از آرموتورهاي طولي و قطري بجاي سنگهاي يكپارچه به هم اتصال يافتند و بين ستون ها با قطعات كوچكتر پوشانه شده وبه كمك همين آرماتور ها در قرن هيجدهم دان وليت فاصله ي بين ستونها ي كليسا را با قطعات سنگ پوشانده است

لذا در معماري سنگي فلز نقش بزرگي را ايفا نمود با رواج واستفاده بتن و فلزبا هم مهم تر شدزيرا بتن در مقابله با سنگ كمتر تاب كشش را دارد بعلاوه قرا ردادن فلز در داخل بتن خيلي آسان تر از قرار دادن آن در سنگ است اما امروزه چون همانند گذشته نياز اوليه هر انساني مسكن مي باشد و به علت تراكم بيش از حد شهرها از جمعيت ونيز روي آوردن صنعت ساختمان سازي به مرتفع ساختن واحد هاي مسكوني و اداري و همچنين به منظور تامين نيازهاي كشاورزي چه از لحاظ راههاي ارتباطي و چه از نظر كانالهاي آ برساني مصرف بتن در قسمت ذكر شده بخــــــــــــصـــــــــوص در صـــــــنـــــعــــــت ساخـــــتمان سازي بسيار زياد و هر روز بيــشتر مي شود.

برای دانلود و توضیحات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمائید…