فصل اول :
مقدمه
تاریخ ورزش در ایران
1- ورزش در ایران باستان.
2- ورزش در ایران قدیم.
3- ورزش در ایران معاصر.
ورزش در ایران باستان
با انکه از تاریخ باستان و بخصوص ورزش و تربیت بدنی در آن زمان کمتر اطلاعاتی در دست ا ست ولی شواهدی موجود است که نشاندهندۀ آن است که ایرانیان باستان به تربیت بدنی همراه با پرورش فکری و روحی توجه فراوانی داشته اند.
ایرانیان که آریائیهای کوچ کرده و مهاجر به سرزمین ایران در حد فاصل دریای خزر در شمال و خلیج فارس در جنوب بودند وبرای بدست آوردن سرزمین خود و حفظ گسترش و کشور گشائیهای آینده احتیاج به پرورش نیروهای جوان نیرومند و کار آزموده داشتند. سیستمی بوجود آورده بودند که در آن بطور اساسی به تربیت بدنی توجه می شد.

هرودوت در این زمینه چنین می نویسد: از 5 سالگی تا 20 سالگی به سه اصل توجه داشتند اسب سواری، طرز استفاده از تیر و کمان و حقیقت گویی. جوانان فعالیت خود را که عبارت بود از دویدن، استفاده از قلاب سنگ و پرتاب زوبین، پیش از طلوع آفتاب آغاز می کردند. آنها همچنین می آموختند که گرما و سرمای شدید را تحمل کنند و با جیره کم بسازند، رژه های طولانی بروند. از رودخانه بدون آسیب دیدن اسلحه عبور کننده و در فضای باز بخوابند.
آنان به شکار و سوار کاری علاقه زیادی داشتند، بچه ها از 7 سالگی به بعد عملا روی زین اسب می نشستند و تمرینات رزمی را در ساعات صبح می دادند. درست کردن اسلحه و رسیدن به امور مزرعه جزء کارهای بعد از ظهر آنها بود.
گزنفون (مورخ) می نویسد: اولین ملتی که مدارس مخصوص ایجاد کرد و جوانان خود را بدون رعایت اصل و نصب، بطور یکسان در آنجا تحت تعلیم و تربیت قرار داد ایرانیان دوره هخامنشی بودند.

برای توضیحات بیشتر و دریافت رساله به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

 بخشی از پروپزال:

طرح مسأله
در دنیای امروز، دانشگاهها درجهت رشد وتعالی جامعه نقشی کلیدی وحیاتی ایفا می کنند به همین دلیل در بسیاری از جوامع برای گسترش کمی وکیفی مراکز آموزش عالی ، قدم های حساب شده ای برداشته می شود. یکی از مواردی که در جهت توسعه این مراکز اهمیت بسیاردارد ، امکانات رفاهی و در رأس آنها تأمین محل اسکان دانشجویان (خوابگاه) است. اگر « پرورش نیروی انسانی سازنده و متخصص مورد نیاز جامعه » را یکی از اهداف اصلی دانشگاه قلمدادکنیم ، توجه به نیازمندیها و مسائل دانشجویان که نیروی انسانی آینـده را تشکیل خواهنـد داد ، ضـرورت خـود را نمایان می کنـد. ایـن امکانات می بایست با شرایط کمی وکیفی قابل قبول، بستر وزمینه را به منظور فراهم آوردن شرایط مناسب تحصیلی ایجاد نماید. باتوجه به مدت زمان قابل ملاحظه ای که دانشجو در داخل پردیس دانشگاه به ویژه ساختمان خوابگاه سپری می کند. (حدود75 تا95 ساعت در هفته) واحد های خوابگاهی می بایست توان تامین نیازهای (فیزیکی- روانی) هر دانشجو (غیربومی) را داشته باشندخوابگاه را می توان در حوزه فضایی- عملکردی، فضایی نامید که تعدادی دانشجو قرار است برای مدت زمانی مشخص با هم در آن زندگی کنند و نیاز به فضایی لازم ومناسب دارندتا عملکردهایی از قبیل خوابیدن، تعویض لباس، استراحت،… درآن پاسخ داده شود. با توجه به روند رو به رشد جمعیت دانشجویی در سالهای اخیر و درصد بالای دانشجویان غیربومی، علاوه

برآن پیشی گرفتن تعداد دانشجویان دختر بر دانشجـویان پسـر، لزوم توجـه به اسکان ایـن قشـر بیش از پیش ضـرورت خـود را نشان می دهد. حال این سوال مطرح است که : شرایط کمی وکیفی موجود در خوابگاهها تا چه میزان پاسخگوی نیاز دانشجویان (غیربومی) امروزی است.

تحقیقات صورت گرفته در این زمینه هرچند اندک اعتبار دیدگاه «سرپناه بودن خوابگاه برای دانشجویان غیربومی» رابه میزان قابل توجهی سست نموده وتأثیرات مخرب این دیدگاه بر بهداشت روانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان را متذکر می شود. از سوی دیگر، تخصیص اعتبارات عمرانی قابل توجه دانشگاهها به منظور احداث خوابگاههای دانشجویی، زمانی می تواندکارساز باشد که روند ساخت علاوه بر مطالعات مهندسی، برپایه شناخت کامل از ویژگیهای روانشناختی فضاهای مورد نظر انجام پذیرد.

برای توضیحات بیشتر و دریافت رساله به ادامه مطلب مراجعه نمائید…