طراحی ساختمان مسکونی میگون در یکی از مناطق خوش آب و هوای شمال تهران با زمستانهای سرد و خشک کوهستانی واقع شده است و به لحاظ اقلیمی و موقعیت پروژه، یک تناقض بزرگ را با اکثر نقاط تهران به واسطه آلودگی شهری تجربه می کند. که حاصل آن استرس و خطرات بیماری های مختلف می باشد. طرح ساختمان مسکونی مِیگون برای افرادی طراحی شده که به دنبال توقف و استراحت در حومه شهر باشند تا انرژی و آرامش خود را در چنین خانه ای کسب کنند و روزانه با قدرت بیشتری به سمت فضاهای شلوغ شهر بروند.

بزرگترین مانع طراحی پروژه درخواست کارفرما مبنی استفاده از حداکثرهای موجود بود. تا آنجا که سطح اشغال و زیر بنا و ارتفاع ساختمان و طبقات تا آخرین حد مجاز برای این پروژه در نظر گرفته شوند. ساختمان مسکونی میگون در زمینی از جنس سنگ و با اقلیم سرد و خشک واقع شده است. به واسطه رعایت اصول مربوط به محیط زیست و صرفه جویی در ارتباط بصری بین ساختمان و اطراف، طراحی با پیشرفت قابل توجهی همراه بود. در نمای جنوب ساختمان تراس های عریضی به واسطه ضخامت کف و سقف به واحدهای آپارتمانی اضافه شد تا عملکرد به بخش از چهره ساختمان اضافه شود و این ضلع از ساختمان را زنده کند.

طراحی نمای ساختمان مسکونی به واسطه پنجره های عریض و باریک خود شاخص شده است. این پنجره ها نور خورشید را کنترل شده و زیبا به درون واحدها می برند تا ساکنین با توجه به میزان مناسبی از نور طبیعی بهره ببرند. حتی میزان انعکاس و کیفیت نور در فصول مختلف متفاوت است که از جلوه های بصری پروژه محسوب می شود. متریال نما از یک پوسته شبیه به سنگ های صخره ای شکل پوشیده شده که با تأثیرپذیری از لبه های تیز و گوشه دار اطراف شکل گرفته است.

روند طراحی نمای پروژه به طراحی تراس هایی گروید که علاوه بر کنترل ناخوشایند باد سرد غرب، به عرصه ای برای زندگی ساکنین تبدیل شد. در ضلع شرقی ساختمان جهت ایجاد امنیت در کنار مسیر اصلی، شیارهایی از اشکال بی نظم که بیش تر شبیه ساختارهای قلعه ای خشن است، شکل گرفته اند که می تواند به عنوان بازشویی برای تراس ها و پنجره ها به کار رود.

مابین دو ساختمان اصلی یک فضای خالی تعبیه شده که به عنوان محدوده میانی یا آتریوم مورد استفاده قرار می گیرد. این محدوده دارای پارتیشن های شفاف است که نقش چشم اندازی زیبا و آرامش بخش را برای ساکنین خود ایفا می کند. بام سبز ساختمان یک عرصه با کاربری های متعدد می باشد و فضای زیرین ساختمان به فعالیت های ورزشی همچون زمین بسکتبال، سالن بدنسازی، سونا و استخر اختصاص یافته است. علاوه بر کاربری های فوق نمای استثنایی کوهستان بهترین دیدگاه را در اختیار ساکنین می گذارد.

نمای ساختمان با نگاهی به بستر پروژه با خلق پوسته هایی صخره ای شکل گرفت. صخره هایی که همانند کوه های اطراف خشن بودند.استفاده از پنجره های کوچک اما ممتد به ذخیره انرژی و ایجاد محرمیت در مجاورت شریان ها و ساختمان های مجاور و باد غالب در فضای حائل قوت می بخشید. جایی که اتاق های خواب پروژه سازمان دهی شده بودند و با تراس هایی – فضای حائل – با فضای برونی ارتباط داشتند. استفاده از جزئیاتی خاص و برش های خشن در طراحی پوسته بخصوص در محل پنجره ها یادآور تراشهای موجود بر روی صخره ها و سنگ هاست و هنر مجسه سازی چیزی که در کل پروژه به آن وحدت می بخشید.

استفاده از شیب تند و جبهه ای  که ساختمانی روبروی آن ساخته نخواهد شد . توده گذاری ساختمان  به دو بخش تقسیم گردید و با ایجاد شکافی عمیق در ساختمان – آتریوم مرکزی – منظر و نور مناسب را در جانمایی راهرو ها  و پله ارتباطی در نظر گرفتیم جایی که با حرکت در این بخش ها مناظر روبرو قسمت به قسمت قابل رویت هستند و استفاده گسترده از نور طبیعی مصرف انرژی الکتریکی را کاهش می دهد و از طرفی روح زندگی را در فضاهای عمومی جاری می سازد.

طراحی در فضاهای حائل با جانمایی فضای سبز در جبهه های شرقی و غربی تراس هایی هستند که دو موضوع عمده را مورد توجه قرار می دهند:
– موضوع نخست: محرمیت
– موضوع دوم: فضایی جهت ذخیره انرژی در جبهه باد غالب و بسیار سرد.

سیستم سازه ای:
سازه پروژه به صورت بتونی طراحی گردیده است . با توجه به پوسته نما و کنسول های بلند و نا منظم سازه ، تحلیل های دینامیکی و استاتیکی براساس آیین نامه های معتبر داخلی و آیین نامه آمریکا طراحی شده است. با توجه به قرارگیری سازه در منطقه زلزله خیز تحلیل و طراحی سازه براساس حداکثر نیروهای زلزله و ترکیب آن ها با بارهای ثقلی پیش بینی شده است . فونداسیون با توجه به شیب زمین و احتمال رانش، به صورت رادیه و شمع های درجا اجرا گردیده است.

سیستم تاسیساتی:
مکانیکی: موتورخانه مرکزی و سیستم گرمایش از کف ، سیستم سرمایش از نوع اسپلیت ، سیستم اطفای حریق اسپرینکلر
الکتریکی: سیستم خانه هوشمند ، آنتن مرکزی ، اعلان حریق و تلفن

معمار: گروه معماری موج نو
موقعیت پروژه: میگون، تهران، ایران
معماران مسئول: لیدا الماسیان، شاهین حیدری
تیم طراحی: زهرا همدانی، مریم امان پور، تینا یاوریان، سهیلا زاهدی، شیرین ضیایی، ایلناز عشایری، پری پورمقدم، پانیز مهری
سال طراحی پروژه: 2018
متراژ پروژه: 5000 متر مربع

منبع: Archdaily.com