خودبسندگی در معماری 30 اسلاید – مقاله کامل معماری در مورد خودبسندگی در معماری
معماران ایرانی تلاش می کردند ساختمایه مورد نیاز خود رااز نزدیک ترین جاها به دست آورند .
چنان ساختمان می کردند که نیاز مند به ساختمایه جاهای دیگر نباشد وخود بسنده باشد .
بدین گونه کار ساخت باشتاب بیشتری انجام می شد ه و ساختمان باطبیعت پیرامون خود سازگارتر درمی آمده است وهنگام نوسازی آن همیشه ساختمایه آن دردسترس بوده است
معماران ایرانی براین باور بودند که ساختمایه باید بوم آورد یاایدری باشد .
به گفته دیگر فراورده محصول همان جایی باشد که ساختمان ساخته می شود وتاآنجا که شدنی است ازامکانات محلی بهره گیر می شود .
« فهرست مطالب »
تعریف خودبسندگی
آشنایی با مصالح بومی و طبیعی
خودبسندگی در اقلیم معتدل و مرطوب
معماری بومی
خودبسندگی در اقلیم گرم و خشک
نوع مصالح
معماری بومی
منابع
برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه نمائید…
آشنایی با مصالح بومی وطبیعی
طبیعت مصالح فوق العاده ای دارد که برای ساختن بنا می توان از آن استفاده نمود زیرا حمل ونقل این مواد و مصالح آسان تر است وبه پرداخت هزینه کمتری نیز نیاز دارد .
استفاده از این نوع مصالح حد اقل ضررهای اقتصادی وزیست محیطی راداراست ونکته قابل توجه این است که منابع طبیعی مورد استفاده مانند نی ، درخت و … قابل ترمیم ودوباره سازی می باشند .
برخی دیگر نیز به وفور قابل دسترسی هستند
مانند سنگ وشن وماسه
که استفاده از آن ها به دلیل زیبایی طبیعی که دارند از یکنواختی و تصنعی بودن بنا می کاهد وبه نوعی معماری راباطبیعت نزدیک وهمساز می کند .
درواقع استفاده از منابع طبیعی که بامحیط اطراف کاملا درهماهنگی است ، آرامش رابه فرد منتقل می کند .
شرایط تعویض هوا وتهویه ، درجه حرارت ، نفوإ صداهای خارجی ، فضای کلی و … همه این شرایط ارتباط ماراباخانه تحت تاثیر قرار می دهند .
کیفیت هوا درخانه از اهمیت زیادی برخوردار است که بادرنظر گرفتن آلودگی هوا باید هوای داخل خانه تمیز ومطبوع وپاک باشد .
بنابراین استفاده از وسایلی که هوای داخل خانه راتازه وپاک نگاه می دارد الزامی است .
ازراههای طبیعی تازه کردن هوا استفاده ازحصیر به عنوان فیلتر است که هراز چند باید نمناک شود .
روش دیگر استفاده از دیوار های چوبی است . دراین روش قسمتی از دیوار بیرون یاداخل بایستی چوبی طراحی شود ودرعین حال باهوای بیرون ارتباط داشته باشد.
استفاده از مصالح ومواد به جامانده از خانه های قدیمی خوشایند ، اقتصادی ولذت بخش است .اما در جامعه ما استفاده از این مصالح کارایی چندانی ندارد وارزش مواد ومصالح ساختمانی قابل تجدید به این دلیل است که از خرید مجدد یک چیز مشابه اجتناب می شود .
ساختمان ها بایستی به گونه ای طراحی شود که میزان استفاده از منابع جدید راتاحد ممکن کاهش داده ، درپایان عمر مفید خود برای ساختن بناهای جدید خود به عنوان منبع جدید به کار روند .
خشت یکی از مصالح بومی است . خشتی که 20 تا 30% گل رس وماسه دارد برای اجرای ساختمان بسیارمناسب است . استفاده از خشت دربسیاری از قسمت های ساختمان کاربرد درونی وبیرونی دارد.
خانه ای که کف اتاق آن از خشت پوشانده شود ورنگ خاکی زده شود بسیار زیبا خواهد بود .خشت های خام وپخته می توان برای کف پوش استفاده کرد که هم استحکام وزیبایی دارد وهم موافق باطبیعت است .
حیوانات خانگی نیز ازآفتاب گرفتن برسطوح خشتی وگلی بیشتر لذت می برند تابرسطوح پروپیلن وشیمیایی .
یکی دیگر از مصالح طبیعی چوب است . چوب پرکاربرد ترین مصالح درساختمان است . چوب برای قسمت هایی که طراحی تزئین احتیاج دارد از قبیل سقف و در وپنجره وکف وغیره می تواند مورد استفاده قرار بگیرد .
از مصالح بومی دیگر نیز می توان به شن وماسه وکاهگل ونی اشاره کرد
خود بسندگی دراقلیم معتدل ومرطوب :
به علت رطوبت فراوان وبارندگی ، بیشتر بناهای شهرک ها از یکدیگر جدا وبارعایت فاصله از یکدیگر ساخته می شوند .
معماری بومی
دراین جا چون رطوبت زیاد است ساختمان فاقد هرگونه زیرزمین می باشد .
بخاطر اینکه اگر ساختمان زیر زمین داشته باشد ، هوای مرطوب که سنگین تراز هوای خشک است به داخل زیر زمین نفوذ کرده ودرآن جا به صورت راکد باقی می ماند .
بدین ترتیب فضای زیر زمین محیط مطلوبی برای زندگی کردن نیست ودرصورت انبار کردن هرگونه وسیله زندگی ویاآذوغه دراین محل ، آن ها به سرعت پوسیده وفاسد می شوند.