چكيده
در تعریف مرکز آمار ایران مسکن یا واحد مسکونی، مکان، فضا و یا محوطه‌ای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی (شارع عام یا شارع خاص) راه داشته باشد.
مسکن شهری از نظر نوع، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقه‌بندی میشود، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است.

رساله معماری مجتمع مسکونی,مطالعات معماری مجتمع مسکونی,برنامه فیزیکی مجتمع مسکونی,پایان نامه معماری مجتمع مسکونی,طرح نهائی معماری مجتمع مسکونی,دانلود مطالعات معماری مجتمع مسکونی,دانلود رساله مجتمع مسکونی,مطالعات تطبیقی مجتمع های مسکونی,طراحی مجتمع مسکونی,طرح مجتمع مسکونی,نقشه اتوکدی مجتمع مسکونی,پلان های معماری مجتمع مسکونی,پلان اتوکدی مجتمع مسکونی,طرح معماری مجتمع مسکونی

فصل اول
شناخت موضوع
تاریخچه ی مجتمع های مسکونی

از زمان ظهور اولیه انسان تا آغاز عصر نؤلتیک،وی هامنند سایر حیوانات میزیسته و از طریق جمع آوری غذاها ی طبیعی مانند انواع توت،میوه ریشه و دانه تغذیه میکرده و سپس نیز به صید سایر حیوانات و ماهی گیری پرداخته است.واحد اجتماعی وی خانواده بوده اما اجتماع وی الزاما متحرک بوده و برای دستیابی به منابع جدید غذا باید تغییر مکان میداده و به همراه خود متعلقات ناچیزش را نیز از یک پناهگاه ناهنجار به دیگری منتقل میکرده است.تا حدود 140000 سال قبل از میلاد هنوز هیچ واحد پایدار فیزیکی وجود نداشته است.
بم نزدیک شدن آخرین عصر یخبندان انسان آنقدر مجهز شده بود که خود و سایر عیوانات اهلی شده را از مهلکه نجات داده و در غارها پناه گیرد.در اینجاست که نخستین مساکن حقیقی را میبینیم.

برای توضیحات بیشتر و مشاهده فهرست مطالب و خرید رساله به ادامه مطلب مراجعه نمائید…

بخشی از مطالب:

انسان از همان ابتدا برای حفاضت خود از حیوانات و بلایای طبیعی احساس نیاز به یک سرپناه داشت،به تدریج به غارنشینی و سکونت درفضاهای سربسته روی آورد اما بعدها پی برد که آب میتواند عاملی برای تجمع باشد.

به همین دلیل درمجاورت رودها و آب ها اسکان کرد،از آنجا بود که تجمع در سکونتگاهها آغاز شد و به تدریج مردم به روستاها روی آوردند و با اشتغال به کشاورزی و دامداری در سکونتگاهها جای گرفتند.
بعدها که جمعیت افزایش پیدا کرد به شهرها روی آوردند و در خانه های تک واحدی و ویلایی اسکان یافتند.
با گذشت زمان و افزایش رو به رشد جمعیت و با توجه به محدودیت زمین خانه ها در ارتفاع توسعه پیدا کردند و آپارتمان ها شکل گرفتند.وبتدریج قرارگیری این آپارتمان ها در کنار یکدیگرمجتمع های مسکونی را به وجودآوردند.
مبانی نظری عام طرح
– برای طراحی خانه ای مناسب اولين گام می تواند شناخت مسکن با توجه به تعاريف ارائه شده باشد که بهبود کيفيت زندگی اجتماعی , فراهم ساختن فعاليت های زيستی خانواده شامل جمعی و فردی و فراهم ساختن خدمات و تسهيلات برای بهزيستی و سلامت خانواده , از اهم موضوعات اين تعاريف می باشد .
– اما بررسی نيازها و رفتارهای سکونت , از پارامترهای مهم در طراحی فضاهای مسکونی است , که شامل نيازهای بيولوژيکی , اقتصادی و اجتماعی می باشد .
البته نيازها برای خانواده های مختلف با توجه به سطح درآمد , رده نسبی و تمايلات آن ها متفاوت خواهد بود . پس در نظرگرفتن واحدهای مسکونی با شرايط و متراژهای مختلف و همچنين فضاهايي با کاربری های متنوع در مجموعه برای مرتفع ساختن اين مسئله می تواند مفيد واقع شود.
– انسان به اجتماع و زندگی با مردم محتاج است , پس چه بهتر که در طراحی مسکن متناسب با نيازهای کاربران بکوشيم تا روابط همسايگی را تقويت کنيم , ضمن اين که برای آسايش بيشتر ساکنين بايد در حفظ حريم و حرمت نيز کوشيد .
– برای ارتقاء کيفيت محيط شهرمان خواهيم کوشيد پارامترهايي که برای اين منظور به کار می روند عبارتند از : زيبايي , هويت , هماهنگی , نظم , ماندگاری , پايداری و تغييرپذيری .
– طراحی مناسب دسترسی ها به طوری که افراد پياده و سواره هرکدام احساس امنيت و آسايش در راه خود داشته باشند.
– در نهايت حفظ و گسترش فضای باز به کمک طراحی آب و گياهان برای بهبود کيفيت محيط زندگی و ايجاد آرامش و سرزندگی در مجموعه از نکات قابل توجه در طرح می باشد .
انتخاب سيستم
با توجه به نوع عملکرد پروژه و محاسبات اقتصادی , سيستم سازه پيشنهادی , پيش ساخته بتنی می باشد
معرفي موضوع مجتمع مسكوني
يك نمونه مشهور مسكن كه در ايران و در قرن 14 شمسي و با منسوخ شدن خانه هاي سنتي حياط داخلي رواج يافته است، خانه هاي رديفي (Row House) مي باشد. اساساً اين نوع مسكن بر مبناي تفكيك قطعات و مالكيت فردي قطعه زمين مسكوني استوار است، و در صورتي كه فقط شامل يك واحد مسكوني باشد، مسكن اختصاصي (Detached) يا مستقل نام مي گيرد. در اين نوع مسكن هم اكنون در زبان عاميانه ويلايي و امثالهم خوانده مي شود، فقط مربوط به يك خانواده مي شود و امكان استفاده بيشتر از يك خانواده در آن وجود ندارد.
در ايران به علت تغيير الگوي مصرف در زمينه مسكن و كارآيي نامناسب مسكن اختصاصي با توجه به هزينه نگهداري زياد آن، با تغيير قوانين شهرسازي و افزايش تراكم نوع ديگري از مسكن و خانه هاي رديفي به وجود مي آيد، كه داراي مسائل و معضلات بسيار عديده معماري و شهرسازي مي باشد. در همان قطعات تك واحدي، با افزايش اشكوب و تراكم، اقدام با ساخت واحدهايي مي شود كه در يك حياط بسيار كوچك (معمولاً محل عبور و پاركينگ خودروهاي شخصي) مشترك هستند و چند خانواده به جاي يك خانواده قبلي، در آن ساكن مي شوند. اين نوع مسكن هر چند كه داراي ديوارهاي جداكننده از ساير قطعات مسكوني مي باشد. مسكن اختصاصي و مستقل نمي باشد و در رده نيمه اختصاصي با Seni detached قرار دارد. متأسفانه در ايران به علت رعايت نشدن استانداردهاي انساني مسكن و شهرسازي ورواج پيش بيني نشده مسكن نيمه اختصاصي، مسائل عديده اجتماعي و اقتصادي بروز كرده است، كه نمونه آن نداشتن پاركينگ به ميزان كافي، عدم رعايت تهويه و نورگيري مناسب غالب ساختمان ها و مسائل تأسيسات زيربنايي شهري همانند فاضلاب، آب هاي سطحي و … مي باشد.
متأسفانه در همه طرح هاي آماده سازي و شهرسازي غالباً اين نوع مسكن مورد نظر و برنامه ريزي بوده است.
در طرح هاي آماده سازي ايران فقط با توجه به خانه هاي رديفي (Row Housing) و مسكن اختصاصي و نيمه اختصاصي شده است.
يك نوع ديگر مسكن كه در ايران مورد عنايت نبوده خانه هاي رويهم با تراسي (Teraced House) مي باشد. اين نوع اخير در زمينه هاي با شيب و عوارض زياد كاربرد فراوان دارد كه معمولاً يك قطعه زمين مسكوني، اختصاص به دو يا سه واحد مسكوني دارد كه در ورودي از هم مجزا هستند و با استفاده از شيب زمين از دو طرف شمالي و جنوبي براي هر واحد مسكوني طبقه پايين، حياط واحد فوقاني مي باشد.
در نهايت مسكن نوع آخر به عنوان اجتماعي يا (Clustered House) نوع خاصي از واحدهاي مسكوني است كه در آن واحدهاي آپارتماني داراي حياط مشترك هستند و حتي مي توانند در هر طبقه به صورت تك واحدي ساخته شوند، (يعني از مزاياي استقلال خانه هاي نيمه اختصاصي و اختصاصي هم بهره مند باشد) و در عين حال داراي فضاي باز و سبز و پاركينگ ميزان كافي باشند، اين نوع مسكن در صورتي كه در رعايت حريم و عرصه ها (Privacy) مرتكب اشتباهات شهرسازي و معماري مدرن، همانند طرح فضاهاي غير قابل كنترل و عمومي بدون برنامه ريزي، راهروهاي طولاني و … بشوند، مي تواند معضلات مهم اجتماعي را تشديد نمايد. برخلاف مسكن اختصاصي و نيمه اختصاصي اين نوع مسكن مي تواند تراكم هاي بالا را بپذيرد و انواع مختلف واحدهاي مسكوني از لحاظ متراژ، طبقات و امكانات را ارائه دهد و ارزان قيمت و يا حتي لوكس طرح گردد.
مهمترين خصوصيت اين نوع مسكن، تجمع قطعات باز و سبز و استفاده از حداكثر تراكم مي باشد، در نتيجه شبكه هاي دسترسي درجه سه و چهار بسيار كوتاه و كمتر مي شوند، همچنين ايمني بيشتر و رفت آمد كمتري را دارا مي باشند.
مهمترين خصوصيت اين نوع مسكن اين است كه امكان طرح قطعات كوچك كمتر از يك هكتار را ندارد و در ايران به جهت مسئله مالكيت زمين و قطعات بسيار خرد كوچك، در بافتهاي موجود، طرح اين نوع مسكن بسيار مشكل مي باشد و يا آنكه مرتباً از طرف مقامات ذيربط مسئله تجمع قطعات مطرح مي گردد ولي عملاً همين قطعات فعلي هم به واحدهاي مسكوني بيشتري اختصاص مي يابند و اگر به عوارض اجتماعي و اقتصادي اين نوع مسكن(بدون برنامه ريزي درست) توجه نشود، در بلند مدت رواج آپارتمان هاي نيمه اختصاصي مي تواند موجب زيان هاي بسيار زيادي بشود، ضمن اينكه در اين نوع مسكن اصولاً خودگرداني بيشتر و در نتيجه، كاهش بار خدمات شهرداري ها و نهادهاي شهري ذيربط به مانند جمع آوري زباله، تأمين آب شرب، نگهداري فضاي سبز، دفع آب هاي سطحي، دفع فاضلاب، روشنايي محوطه و خيابان هاي درجه 3 و 4 و … مطرح مي شود، اما ساكنان اين واحدهاي مسكوني با تشكيل هيئت مديره و تشكيلات خاص فقط موظف به پرداخت هزينه ماهيانه خدمات عمومي فضاي مشاع (شارژ) مي باشند

بررسي شاخص هاي اصلي مسكن اجتماعي
از آنجايي كه تاكنون اكثريت قاطع طرح هاي مسكوني در ايران بر اساس تفكيك و واگذاري قطعات زمين ومسكن اختصاصي و نيمه اختصاصي (semi Detached, Detached) بوده است، هنوز مباني اصلي مسكن اجتماعي شناخته شده نيست. يكي از مهمترين خصيصه هاي اين نوع مسكن، طراحي همزمان شبكه هاي دسترسي درجه سه و چهار با طرح معماري مي باشد. در واقع قطعات زمين شبكه هاي دسترسي را در دل خود جاي مي دهند و اين شبكه ها به صورت نيمه اختصاصي عمل كرده و ترافيك عبوري حق گذر از اين مسيرها را ندارند. ضمن اينكه به علت تجمع قطعات و وجود خيابان هاي كمربندي دور قطعات مسكوني، به ميزان زيادي از سطح معابر درجه 3 و 4 كاسته مي شود، و فضاي باز و سبز كه به صورت مشاع در اختيار ساكنين است افزايش مي يابد.
در اين بخش همه شاخص هاي اصلي طراحي مسكن اجتماعي به ترتيب به صورت خلاصه شرح مي شوند و در نمونه هاي انتخاب شده ايراني و خارجي مورد بررسي قرار مي گيرند.
الف: تيپولوژي سايت (گوناگوني استقرار بلوك هاي مسكوني) در مسكن اجتماعي (Clustered Housing)
در بررسي انواع بلوك هاي مسكوني مشخص مي شود كه علي رغم تنوع بسيار زياد در طرح اين نوع آپارتمان ها، همه الگوها به شكل خاصي با توجه به تراكم و تنوع زمين و سايت قابل دسته بندي و طبقه بندي هستند.
در بخش ذيل اين دسته بندي به صورت خلاصه شرح و ارائه مي گردد:
1- بلوك هاي مسكوني زنجيره اي خطي (Linkage Blocks)
در اين گونه، كه متداول ترين طرح در استقرار سايت است مجموعه هاي مسكوني به صورت زنجيره اي مركب از آپارتمان هاي مرتبط با يكديگر هستند. در اين نوع طرح چون بلوك هاي مسكوني به هم متصل مي شوند، فضاهاي باز متمركز شده و داراي سطح قابل قبولي هستند. تقريباً همه نوع تراكم طبقات تا بيست اشكوب در اينگونه قابل طرح مي باشد. طول بلوك زنجيره اي يكي از شاخص هاي اصلي اين نوع مسكن است، كه گاهي به 500 متر مي رسد (از نمونه هاي اين نوع مسكن آپارتمان هاي شهر زيبا و آپادانا در تهران مي باشد).
2- بلوك هاي مسكوني منفرد (Single Blocks)
اين نوع بلوك ها در مسكن اجتماعي با طبقات كم (كمتر از بيست اشكوب) كاربرد ندارد و عموماً در ساختمان هاي بلندمرتبه (20 طبقه به بالا) و براي مسكن لوكس و در زمين هاي با مساحت كم طرح مي گردد. بهتر است در مسكن با طبقات كمتر از 20 طبقه از اين سيستم استفاده نشود، زيرا به علت خرد شدن فضاها، ناشي از ازدياد تعداد بلوك ها، فضاي باز، امكان تجميع و استفاده بهينه ندارد.
به علت هزينه سازه هاي فوق العاده پيچيده و تأسيسات سرمايش و گرمايش گران قيمت، معمولاً آپارتمان هاي بلوك هاي منفرد، گران تر از انواع ديگر واحدهاي مسكوني هستند.
(مجموعه هاي آ.اس.پ، ونك پارك و اسكان به عنوان نمونه هاي اين نوع مسكن در تهران قابل ملاحظه مي باشند).
3- بلوك هاي چند باله (Triple & Multy Wings Blocks)
طرح بلوك هاي چند باله، به علت تمركز فضاهاي ارتباطي عمودي در مركز باله ها كاربرد فراوان دارد، ضمن اينكه در اين طرح به علت احداث بلوك هاي حجيم، فضاهاي باز خرد و تقسيم نشده و در نيتجه تركيب فضاهاي مثبت و منفي قابل قبول مي باشد، اما به جهت احداث باله هايي كه در جهات مختلف مي باشند، جهت گيري بعضي از آپارتمان ها نسبت به جهت بهينه نور و آفتابگيري (جبهه هاي شمالي و جنوبي) منحرف شده و در نيتجه پرت حرارتي ساختمان افزايش مي يابد:
(نمونه مشهور اين نوع مسكن در تهران، مجموعه شهرك اكباتان با 14800 واحد مسكوني است).
4- بلوك هاي مسكوني با حياط داخلي پياده (Blocks With Inside Courtyard)
اين نوع بلوك ها، فضاهاي پياده و باز بسيار خوبي به وجود مي آورند، كه در آنها جداسازي مسير پياده و موارد به راحتي اعمال مي شود. اما به علت سايه انداختن بلوك ها بر روي هم بايد در افزايش طبقات و تناسبات فضاي باز دقت كافي اعمال گردد.
در صورتي كه طبقات زياد و فضاي باز مركزي كم باشد، فضاي نمور و بدون آفتاب خواهيم داشت و در طبقات پايين واحدهاي مسكوني، امكان آفتاب مناسب در طول زمستان وجود ندارد.
معمولاً در اين نوع مسكن، تراكم هاي كم بين 2 تا 6 طبقه ساخته مي شود
5- بلوك هاي مسكوني تركيبي (Compositive Blocks)
بلوك هاي تركيبي به علت تنوعي كه در حجم و نماي مجموعه به وجود مي آورد، براي طراحان مسكن اجتماعي بسيار جذاب است. به همين علت در مجموعه هاي زيادي از اين نوع طرح استفاده مي شود.
غالباً از تركيب بلوك هاي زنجيره اي خطي و بلوك هاي منفرد در اين نوع مسكن استفاده مي شود. (نمونه مشهور اين طرح در تهران، مجموعه آتي ساز مي باشد).
6- بلوك هاي مسكوني متفرقه (Miscellaneaus)
طرح اين بلوك ها از كاراكترهاي شرح شده قبلي استفاده نمي كنند، بنابراين بايد متناسب با طرح مورد بررسي قرار گيرد. البته معمولاً اين نوع طرح ها داراي شبكه و نظم مشخصي نيستند و به ندرت به كار گرفته مي شوند.
نمونه قابل ذكر در الگوهاي متفرقه، طرح خانه هاي سازماني كوي كاركنان دانشگاه تهران در جاده مخصوص كرج مي باشد.

و…………………

 

 

فهرست مطالب:
عنوان صفحه

چكيده ‌ط
فصل اول: شناخت موضوع
تاریخچه ی مجتمع های مسکونی 2
مبانی نظری عام طرح 3
بررسي شاخص هاي اصلي مسكن اجتماعي 6
بررسي ضوابط و استانداردهاي مسكن اجتماعي 8
كنترل مشرفيت در واحدهاي مسكوني 12
عملكرد و تجهيزات مسكن 12
شبكه دسترسي 13
سابقه زندگی در مجتمع های مسکونی در ايران 14
فصل دوم: برنامه فیزیکی و استانداردها
محل ساخت بنا در اراضی بزرگ و مجتمع سازیها 16
حداقل فضای باز 17
تعداد طبقات يا حداقل تعداد واحد مسكوني 17
فاصله دو بلوک ساختمانی و سایر فضاهای باز و بازشوها 18
نحوه محاسبه زیربناو تراز زمین موردنیاز 19
فضاهاي عمومي در مجتمع مسکوني 22
استاندارد انواع تيپ هاي ساختماني 22
پله ضوابط پله 23
سه فرمول تجربي براي محاسبه کف پله و ارتفاع پله 24
اندازه ارتفاع پله براي مکانهاي مختلف 25
پله فرار 26
پارکينگ 26
راهرو 27
رامپ 27
ضوابط رامپ براي دسترسي به پارکينگ 28
ضوابط مجتمع مسکونی وزارت مسکن و شهرسازی 29
درصد پيشنهادی برای مجتمع مسکونی 30
درصد پيشنهادی برای سطوح عملکردی يک واحد مسکونی 31
فصل سوم: بررسی نمونه ها
برسی نمونه های داخلی طرح(نیاوران) 33
برجهای مسکونی آسمان تبریز 36
امکانات جانبی برج 36
امکانات جنبی و رفاهی مجتمع 37
زمین های ورزشی و بازی کودکان 37
فصل چهارم: شناخت پارس آباد
ویژگی‌های اقلیمی استان اردبیل 42
بادهای استان اردبیل 43
ویژگی‌های جمعیتی استان اردبیل 43
ویژگی‌های اقتصادی و معیشتی استان اردبیل 44
معرفی پارس آباد 45
وجه تسمیه 45
پیدایش شهر 46
موقعیت و وسعت 47
جمعیت 49
توپوگرافی 49
شیب 50
آبهای سطحی 50
رودخانه دره رود 51
رودخانه قوری چای 51
زمین شناسی 51
گسل 51
گسل گرمی 51
پهنه بندی خطر زلزله 52
درجه حرارت 53
مراتع 53
تعداد و نحوه استقرار آبادیها 53
خاک 54
وضع ارتباطات بین آبادیها و شهر و سیستم حمل و نقل موجود 54
محور پارس آباد – قره آغاج 54
محور پارس آباد – جعفر آباد 54
راه های روستایی 55
خدمات بهداشتی و درمانی 55
مهاجرت 56
وضعیت بخش های مختلف اقتصادی 56
صنایع دستی پارس آباد 56
وضعیت اجتماعی 57
وضعيت اقتصادي 57
بررسی اقلیم پارس آباد 57
تحليل آماري دمای منطقه مغان 57
اقليم پارس آباد 58
جدول اقليم و پوشش گياهي مناطق مختلف استان 59
بارندگی 60
احتمال وقوع اولين بارش برف در پارس آباد 60
تعدادروزهاي يخبندان 61
اصول اجرايي و عمليات طراحي دراين اقليم 61
انتخاب جهت استقرار ساختمان و پارامتر مرتبط با آن 62
تعيين جهت ساختمان با توجه به عوامل اقليمي 62
منابع 64
فصل پنچم: نقشه ها

 

 

رساله های دیگر با همین موضوع:

 

 

خرید رساله:

در پایان خرید ، لینک دانلود فایل نمایش داده می شود و به ایمیل شما ارسال خواهد شد. راهنمای خرید و دانلود فایل

 فرمت رساله: word –  – حجم : 2 مگابایت

نمونه های موردی داخلی و خارجی کامل و همراه با تصویر
نفشه: ارائه نمی شود. در صورت نیاز به طرح کامل می توانید سفارش دهید.
رندر و پوستر: ارائه نمی شود.
حجم فایل ها: 2 مگابایت